Nuwe navorsing toon dat yster in aanvullings en gefortifiseerde voedsel goed geabsorbeer word in kinders wat met viraal onderdrukte MIV leef, en dat die toediening van ysteraanvullings met prebiotika hul doeltreffendheid en veiligheid kan verbeter.

Deur te steun op bevindinge van drie komplementêre studies wat in Suid-Afrika gedoen is, bied hierdie navorsing die mees omvattende ontleding tot op hede van ystermetabolisme in kinders wat met viraal onderdrukte MIV leef. Die bevindinge, wat onlangs in Nature Communications gepubliseer is, bied 'n sterk bewysbasis om aanbevelings en beleide te lei vir die voorkoming en bestuur van ystertekort in pediatriese MIV.

Aanspreek van belangrike kennisgapings

Ystertekort-anemie is algemeen by kinders wat met MIV leef en hou verband met swakker gesondheidsuitkomste en hoër sterftesyfers. Terwyl ysteraanvulling aanbeveel word om ystertekort by kinders sonder MIV te voorkom en te behandel, is daar onsekerheid oor of MIV-verwante inflammasie ysterabsorpsie kan beperk. Dit kan meer ongeabsorbeerde yster in die derm laat, wat die dermmikrobioom kan ontwrig en die risiko van ander infeksies kan verhoog, veral op plekke met baie aansteeklike siektes.

Om belangrike kennisgapings aan te spreek en nuwe benaderings tot ysterintervensie te verken, het navorsers van die Universiteit Stellenbosch, King's College London, ETH Zurich en die Universiteit van Oxford drie studies gedoen wat ysterabsorpsie, verliese en reaksies op huidige ysterintervensies by kinders met viraal onderdrukte MIV en ystertekort ondersoek het.

Die eerste studie het ysterabsorpsie uit gefortifiseerde voedsel (ysterversterkte mieliepap) en aanvullings vergelyk tussen 43 kinders met en 45 kinders sonder MIV. Die yster in die voedsel en aanvullings is gemerk met 'n onskadelike ysterspoorder, wat die span toegelaat het om akkuraat te meet hoeveel yster geabsorbeer en gebruik is om rooibloedselle te maak. Die resultate het getoon dat kinders met ystertekort met viraal onderdrukte MIV yster uit hierdie bronne net so doeltreffend geabsorbeer het as kinders sonder MIV, wat daarop dui dat hierdie intervensies effektiewe strategieë is om ystertekort by kinders met viraal onderdrukte MIV te voorkom en te behandel.

Die tweede studie het nagespoor hoeveel yster kinders oor ses maande uit hul normale dieet geabsorbeer het, in 29 kinders met MIV en 36 sonder MIV. Die navorsers het 'n nuwe metode gebruik om te meet hoe die ysterspoorder in die liggaam oor tyd met yster uit voedsel gemeng het, wat onthul het hoeveel yster kinders uit hul daaglikse dieet geabsorbeer het. Hulle het bevind dat diegene wat met MIV leef 24% minder yster uit hul dieet geabsorbeer het as kinders sonder MIV, al was hul natuurlike ysterverliese soortgelyk. "Die laer absorpsie is waarskynlik te wyte aan die hoër vlakke van inflammasie en swakker dieetgehalte wat waargeneem is, aangesien hul dieet laer was in biobeskikbare heemyster en vitamien C wat nodig was om nie-heemysterabsorpsie te verbeter, wat daarop dui dat ysterinname uit daaglikse diëte moontlik nie aan die behoeftes van hierdie bevolking voldoen nie," het professor Renée Blaauw, professor in Menslike Voeding aan die Universiteit Stellenbosch en mede-hoofondersoeker van die projek by Stellenbosch, gesê.

Prebiotika verhoog ysterabsorpsie

Die derde studie het orale ysteraanvulling geëvalueer in kinders met ystertekort met MIV wat toegedien is met 'n prebiotika genaamd galakto-oligosakkariede of GOS (in 41 kinders), en sonder GOS (in 42 kinders) vir 12 weke. Kinders met viraal onderdrukte MIV wat daagliks 50 mg orale yster met GOS ontvang het, het 'n 39% groter relatiewe toename in serumferritien, 'n biomerker van ystervoorrade in die liggaam, en 'n aansienlik laer voorkoms van koors en verkoues getoon in vergelyking met diegene wat yster met placebo ontvang het. Aanvulling met en sonder GOS het nie dermontsteking of die aantal skadelike dermbakterieë in stoelmonsters beïnvloed nie.

“Oor die algemeen dui ons bevindinge daarop dat kinders met ystertekort en viraal onderdrukte MIV yster uit gefortifiseerde voedsel en aanvullings net so doeltreffend absorbeer as kinders sonder MIV, wat ons vertroue gee dat hierdie intervensies effektief kan wees in die voorkoming en bestuur van ystertekort in hierdie bevolking,” het dr Jeannine Baumgartner, senior lektor in voedingswetenskappe by King’s en hoofouteur van die studie, gesê.

“Anemie wat deur ystertekort veroorsaak word, is 'n sterk voorspeller van swakker uitkomste by kinders met MIV, maar daar is onsekerheid oor hoe ystertekort behandel moet word en of bestaande intervensies doeltreffend en veilig is in hierdie kwesbare bevolkingsgroep. Dit is werklik positief om hierdie resultate te sien,” het professor Mark Cotton, emeritus professor in kindergeneeskunde aan die Universiteit Stellenbosch en mede-outeur van die studie, gesê.

“Vorige studies in kinders het kommer uitgespreek dat ysteraanvulling die risiko van respiratoriese en gastroïntestinale infeksies kan verhoog, veral in omgewings met hoë aansteeklike siektelaste. Ons bevindinge dui daarop dat die kombinasie van yster met prebiotika, spesifiek galakto-oligosakkariede, 'n belowende strategie kan bied om die veiligheid van ysteraanvulling by kinders met MIV te verbeter deur dermgesondheid te ondersteun en infeksieverwante simptome te verminder,” het professor Michael B. Zimmermann, professor in menslike voeding aan die Universiteit van Oxford en hoofondersoeker van die algehele projek, gesê.

Hierdie bevindinge kan help om veiliger, meer doeltreffende voedingsstrategieë vir kinders met MIV te vorm en moontlik vir ander toestande waar inflammasie en dermgesondheid beïnvloed hoe die liggaam yster absorbeer en gebruik.

Klik hier vir die oorspronklike artikel.