Mariétta van den Worm, direkteur: fakulteitsbestuur, en Suzette Els, persoonlike assistent van die dekaan, is onderskeidelik 25 en 35 jaar by die Fakulteit Natuurwetenskappe en/of die Universiteit Stellenbosch (US) werksaam. Hulle albei tree aan die einde van 2025 af. Die diep spore wat hulle twee in die Fakulteit Natuurwetenskappe agterlaat, sal nog vir baie jare rigting gee.

Meer oor Mariétta van den Worm

Mariétta het in 2001 by die Fakulteit Natuurwetenskappe aangesluit as fakulteitsbestuurder in die Dekaan se kantoor – destyds die eerste pos van sy soort aan die US. Oor die volgende 25 jaar het sy nuwe bestuursstrukture gevestig wat vandag die sleutel is tot die optimale funksionering van ’n hoogs ingewikkelde en diverse akademiese omgewing. Dit sluit toesig oor finansiële en akademiese administrasie, die bestuur van navorsingsfasiliteite en opgradering van infrastruktuur (versprei oor 14 geboue op kampus), en innoverende werwingsaktiwiteite in. 

Volgens prof. Louise Warnich, dekaan van die Fakulteit Natuurwetenskappe van 2014 tot 2024, verpersoonlik Mariétta die gesegde: “When the going gets tough, the tough get going”. 

“Dwarsdeur studenteprotesoptredes, brande, watertekorte en die ongekende uitdagings wat COVID meegebring het, het sy deurgaans veerkragtigheid en onwrikbare toewyding getoon. Niks kon haar van stryk bring nie.  Inteendeel, sy het verseker dat die fakulteit se finansiële en operasionele sake bestendig bly, goed bestuur, ongeag die omstandighede.

“Haar entoesiasme, diepgaande institusionele kennis en merkwaardige insig in die werking van die fakulteit het haar ’n kollega van onskatbare waarde gemaak. Dit was werklik ’n voorreg om saam met iemand van haar kaliber te werk en ek sal altyd met groot waardering aan haar dink” voeg sy by.

Hierdie waardering word deur prof. Eugene Cloete, voormalige Viserektor: Navorsing en Nagraadse studente, en dekaan van Natuurwetenskappe van 2009 tot 2012, beaam: “Mariétta was my regterhand in vele opsigte. Haar verantwoordelikhede was wyd en van kardinale belang vir die sukses van die fakulteit. Haar vermoë om hierdie uiteenlopende en veeleisende take te bestuur, was uitmuntend. Haar diepgaande institusionale kennis en onwrikbare toewyding was van onskatbare waarde vir my en die fakulteit as geheel.” 

Kollegas het Mariétta ook leer ken as iemand wat nooit sou huiwer om in te spring en met ’n plan vorendag te kom of haar hande vuil te maak as dit nodig was nie — van eeufeesvieringe tot opedae en selfs studente wat loopbaanadvies gesoek het. In 2021 is sy vereer met ’n Kanselierstoekenning vir uitnemendheid. Welverdiend. 

Meer oor Suzette Els

Die toonbeeld van professionaliteit; ’n werklik merkwaardige individu met ’n wonderlike sin vir humor. Dit is maar ’n paar van die lofbetuigings wat Suzette Els toegeswaai word. 

Suzette het in April 1992 in die media-afdeling van die Buro vir Voortgesette Onderwys by die US begin werk, wat in  1998 die Uni-Ed-afdeling onder dr. Jan Botha geword het. Gedurende hierdie tyd is sy gereeld opgekommandeer om “in te staan” vir persoonlike assistente in die rektoraat, dikwels vir maande aaneen, wat Prof Russel Botman en Prof Walter Claassen ingesluit het. 

Volgens Emeritus prof Jan Botha, het hy en Suzette vanaf 1998 byna tien jaar lank saam gewerk in dieselfde kantoor voordat sy “opgeroep is vir hoër diens” –  eers om op gereelde basis af te los in die Kantoor van die Viserektor (Onderrig) en later as persoonlike assistent van die Dekaan van die Fakulteit Natuurwetenskappe. 

“In daardie tien jaar het ons nie één enkele keer vasgesit nie! Daarvoor, kom alle eer uiteraard vir Suzette toe, gegewe haar besondere mensvaardighede. Ek dink met respek en waardering terug aan daardie jare van aangename kollegialiteit en onthou veral haar intgriteit en lojaliteit,” skryf hy in ‘n e-pos.

Op 1 April 2008 het Suzette as persoonlike assistent vir wyle prof. Doug Rawlings, destyds waarnemende dekaan ingeval, wat opgevolg is deur prof. Eugene Cloete (2009-2012), prof. Louise Warnich (2013-2023), en tans prof. Bertie Fielding (2024-).

Volgens prof. Cloete het Suzette sy dagboek nougeset en professioneel bestuur: “Haar noukeurige beplanning van my internasionale reise was merkwaardig. Sy het haarfyn beplande reisplanne voorberei wat my reise kommerloos en moeitevry gemaak het. Ek kon vol vertroue op ’n vliegtuig klim met die reisplan wat sy voorberei het, wetende dat sy die kleinste besonderhde in ag geneem het. 

“Sy is werklik ’n uitsonderlike individu en die toonbeeld van professionaliteit in elke aspek van haar rol. Die warm en verwelkomende manier waarop sy besoekers aan my kantoor ontvang het, het hulle gemaklik en gewaardeerd laat voel,” voeg hy by. 

Benewens haar professionele vermoëns, het sy ook ’n wonderlike sin vir humor na die kantoor gebring: “Ek onthou haar speelse verwysings na haar Toyota Tazz as haar ‘TT’ wanneer sy  kuiers by haar familie beplan het. Hierdie lighartigheid, gekombineer met haar onwrikbare professionaliteit, het dit ’n plesier gemaak om saam met haar te werk.” 

Vir prof. Warnich kom Suzette se vriendelike glimlag dadelik by haar op: “Sy het vele uitsonderlike eienskappe: betroubaarheid, lojaliteit en ’n opregte belangstelling in mense, om maar net ’n paar te noem.

“Van al haar eienskappe is die een wat ek die meeste waardeer het haar eindelose geduld – miskien omdat dit my eie swakhede so goed verberg het! Ek onthou veral ’n tydperk toe ’n lid van die publiek elke tweede dag die dekaanskantoor gebel en daarop aangedring het dat ons die gevare van selfoontorings in die dorp moet aanspreek. Met Job se geduld het Suzette rustig geluister en diplomaties reageer, net om die hele proses ’n dag of twee later wéér te herhaal. Sonder om ongeduldig te word,” onthou sy.

Gedurende hierdie hele tydperk was Suzette ‘n gewaardeerde lid van die Professionele Sekretaressevereniging en sedert 2019 van die Universiteit Stellenbosch se Professionele Assistentnetwerk. In 2023 het sy die Internasionale Bestuursassistente-(IMO)-konferensie in Kaapstad bygewoon, en in 2025 die konferensie van die IMO se Kaap-tak. 

Vir ons, hulle kollegas in die dekaansafdeling en die wyer US-gemeenskap, was dit ’n voorreg om hierdie twee institusionele staatmakers in ons midde te hê, en ons wens hulle die allerbeste toe vir ’n welverdiende en vreugdevolle aftrede.