ʼn Lewenslange droom is bewaarheid toe Taswell Mabutha gehoor het hy is aanvaar om aan die Universiteit Stellenbosch (US) te studeer. Hy is op agtjarige ouderdom met disleksie gediagnoseer en het nooit kon dink universiteitstudie is hom beskore nie.

“Ek het nooit gedink ek sou tot op hierdie punt kom waar ek ʼn studentekaart met die naam Stellenbosch op sou hê nie,” sê Mabutha, wat by die US se Desember 2025-gradeweek met ʼn HonsBEd in Onderwysontwikkeling en Demokrasie gegradueer het.

Nadat hy as ʼn sjef in die Krugerwildtuin gewerk het, het hy tot ʼn skielike besef gekom terwyl hy toeriste leer kook het: “Ek leer al hierdie mense hoe om te kook. Hoekom nie aansoek doen om ʼn onderwyser te wees en kinders te leer kook nie?” het hy homself afgevra.

Hy het by die Kaapse Skiereiland-Universiteit van Tegnologie (KSUT) ingeskryf vir ʼn kwalifikasie in gasvryheidsbestuur. Wat drie jaar moes duur het tot vyf gerek soos wat KSUT se Grangerbaai-kampus geleer het om in sy behoeftes te voorsien.

“Ons moes dit saam uitpluis,” vertel hy. “Ek moes basies sukkel en aan- en uithou totdat ek uitgevind het wat vir my sou werk.”

Daarna het Mabutha by die US aansoek gedoen om sy honneurs te doen, waar sy gestremdheid met behulp van innoverende tegnologie bestuur is.

“Die Eenheid vir Gestremdhede het ʼn enorme rol gespeel om my te help om tuis te raak en ek sal altyd dankbaar vir hulle ondersteuning wees. Hulle het uit hulle pad gegaan om te verseker dat ek die sagteware ontvang wat ek nodig gehad het om sukses te behaal.”

Mabutha se akademiese lewe het verander nadat hy ʼn skootrekenaar ontvang en toegang tot lees- en skryfsagteware gekry het om met disleksie te help. Ondersteunende dosente was baie behulpsaam.

Hy onderrig tans aan ʼn Vaardigheidskool en sê dis werklik ʼn seën om as ʼn onderwyser met ʼn leerverskil in ʼn spesialebehoeftesomgewing te werk. Sy reis het hom in staat gestel om met selfvertroue voor sy leerders te staan en vir hulle te sê: “Dit maak nie saak hoe lank dit neem of hoe oud jy is wanneer jy klaarmaak nie. Jou tyd sal kom.”

As iemand wat geleer het om sy gawe te omarm, wil hy nou kinders help om die talle ompaaie te vermy wat hy moes neem.

“Dit het my tot die ouderdom van 37 geneem om my honneursgraad te voltooi en ek is trots op elke tree wat ek gegee het om hier te kom. Die ‘studiegogga’ het gebyt en ek is van voorneme om al die pad vol te hou totdat ek my PhD het.”